Cando escupes ao ceo …

No meu pobo dise moito eso de non se poden botar soberbias, porque cando escupes ao ceo poder caerche enriba, e está claro que Feijóo pecou e peca aínda de soberbio.

Cuspíu ao ceo cando no verán do 2006 se producíu aquela plaga de incendios forestais e el botou e botou e botou pola súa boca e non canso de criticar día si e día tamén ao goberno de Touriño -o da responsabilidade institucional nunca o tivo moi claro, a non ser que sexa para el- foi a fotografiarse a un incendio, calzado con zapatito “castellano” de “chúpame la punta” e vestido con camisa de Ralph Lauren e pantalón de tergal. Esa foto que tanta repercusión mediática tivo volviuse en bumeran contra o presidente anos despois cando Galicia volvíu a sufrir outra plaga de incendios e daquela el era o que estaba ao fronte do goberno. Seguro que Feijóo se ten arrepentido daquela acción de bombeiro con mangueira de Leroy Merlin, pero as hemerotecas é o que teñen.

Pouco despois atacou, durante a campaña electoral do 2009 aquel axente 009 nado do marketing electoral, colleu os seus altofalantes privados –o ABC e o grupo mediático de Intereconomía- para empezar a soltar bilis sobre os supostos derroches de Touriño, que se a vivenda de Monte Pío (construída por Manuel Fraga) ou o gasto realizado para a compra do coche presidencial e aquela campaña indirecta de desprestixio contra a Audi. Todo aquel paripé con luz e taquígrafos desenvolvido por Feij009 rematou coa súa chegada a presidencia e o intento de venda do buque insignia da súa campaña: o Audi do presidente da Xunta de Galicia e o cambio por un Citroen C6. Pero como o tempo acaba poñendo sempre a cada un no seu sitio, e a Núñez Feijóo pouco a pouco vaino poñendo sempre, resulta que despois se supo que a maioría dos Audis mercados pola Xunta foron cando el era o vicepresidente de Fraga, e que ademais el, estando na oposición viaxara nun C6 que lle regalara a Citroen. Di o refrán que se colle antes a un mentireiro ca un coxo, e no caso de presidente Feijóo as verdades que saen pola súa boca cóntanse cos dedos dunha man e aínda sobran dedos.

Nesa mesma campaña do 2009 pedíulle a dimisión ao vicepresidente Quintana porque sairon unhas fotos del no iate do empresario Jacinto Rey, e o daquela candidato dicíalle a Anxo Quintana que había que ter coidado con quen se quitaban as fotos. Pero agora cando lle cae enriba todo o cuspe a Feijóo el non se aplica os consellos que daba fai uns anos e despois de aparecer publicadas as súas fotos con Marcial Dorado -recoñecido e case me atrevería a dicir que prestixiose contrabandista e narcotraficante- o seu achácao a pecadillos de xuventude e a unha campaña mediática na súa contra, e que de dimitir … tururú!!.

A caradura de Feijóo é de record Guiness e non chegaría todo o monte Pedroso para esculpir a súa efixie, e como escribíu non fai moito un compañeiro de Partido en Facebook, “ ten que deixar de mexar auga bendita”. Se existise a dignidade e a ética neste País, en Galicia a estas horas xa non teriamos presidente, pero como esas palabras non aparecen nos diccionarios políticos actuais teremos que seguir aguantando as chulerías de Feijóo e vendo como día tras días segue cuspíndolle ao ceo.